دانلود مقاله در مورد معماری در یزد

یزد برخوردار از تاریخ وفرهنگ ارزنده ایست که بجای مانده از قرون واعصار بس کهن میباشد .این آثار بیش از همه الهام گرفته از شرایط مذهبی واجتماعی قرون اولیه اسلامی در سرزمین یزد بوده است .
فرهنگ ایران زمین ازدیرباز دارای شکوفائی ویژه ای بوده است که این شکوفائی در مقایسه با فرهنگ و تمدن ممالک همجوار ، رونق وشکوه فراوانی بیش ازاسلام داشته است بدین معنی که این فرهنگ در زمان هخامنشیان از رشد وپیشرفت بالایی برخوردار بود که با حمایت سلاطین ساسانی به اوج شکوفایی و ترقی خود رسید .پس از ورود اسلام به ایران بسیاری از مظاهر فرهنگ و تمدن این سرزمین به نوعی با مظاهر اسلامی پیوستگی برقرار نموده وبسیاری  از اعتقادات ومظاهر فرهنگ و تمدن این سرزمین به نوعی بامظاهر اسلامی پیوستگی برقرار نموده وبسیاری ازاعتقادات ومظاهر ایرانی که با اعتقادات اسلامی تضاد و دو گانگی  نداشت، در  مذهب  و رفتار مردم  حفظ گردید و درآثار فرهنگی  و تمدنی اسلام ،رنگ اسلامی به خود گرفت و در اندک زمانی این ارزشها و اعتقادات اسلامی در تمام جنبه های مادی و معنوی زندگی مردم این سرزمین کهن بصورت امری پایدار درآمد .آثارو بناهای تاریخی کهن نیزتقریبا بدون ویرانی سبک وسیاق اسلامی به خود گرفت .
سرزمین یزد در مسیر چندین هزار ساله فرهنگ و تمدن خود ، یادگارهای تاریخی با ارزشی از خود بجای نها ده و از این جهت ، خدمت شایانی به فرهنگ هنر ملی ـ  اسلامی ایران زمین نموده است . ارزش این بناها هنگامی نمایان میگردد که بخاطر بسپاریم این اثار تاریخی بجای مانده  در عمق دشت کویر یکی از مخوفترین مناطق کویری درسطح ایران و شاید جهان ،بدست توانای هنرمندان یزدی به یادگار مانده است .
بهره گیری از سبک معماری و نوع  مصالح بکار رفته درعصرسا سانی تا چند سده پس از فروپاشی این سلسله رواج داشته است .مسجد جامع فهرج وتاریخانه دامغان از مصادق برجسته آن میتواند به شمار آید 
درمناطق کویری همچون یزد ،گل ومشتقات آن که به وفور در منطقه در دسترس بوده ،از اصلی ترین مصالح بکار رفته در بناهای تاریخی این خطه محسوب می گردید.استفاده ازسنگ وچوب ـ آن گونه که از متون جغرافیایی بر می آید ـ در ساخت بناهای تاریخی سرزمین یزد کمتر بکارمی رفته است.                           
زیرا به جهت عدم تطابق سنگ با شرایط اقلیمی منطقه ، علیرقم موجود در بسیاری از نواحی یزد ،به ندرت استفاده می شده است . بکار بردن چوب در مصالح ساختمانی به علت وجود «موریانه» در منطقه چندان متداول نبوده است . بنابراین معمار یزدی تنها از خشت و گل در ساختن بناهای تاریخی بهره می جست و هیچ ماده دیگری را نمی توانست جایگزین آن نماید.
شرایط اقلیمی و طبیعی و موقعیت خاص منطقه ای ومصون بودن از حملات گسترده اعراب ،مغولان ،تیموریان موجب گردیده است تا کهنترین بناهای  تاریخی سرزمین ایران در یزد دیده شود.

تعداد صفحات: 36 صفحه